SELAHATTİN YILDIZ
Eylül De’Sen
Söyle ayların tacı
bu şehir neden hep loş
Sen gelince pürneşe
gidince neden sarhoş
Kelam sus durağından
sızınca en tenhaya
Gizli bir nehir kaynar
yer altından deryaya
Çiğ düşmüş kirpiğinin
bulutlardır perdesi
Cümleler mahcup diye
sanma yoktur nefesi
Gitmesi kolay gelir
hüzün bilmez mevsime
Eylül’ü bekleyişte
açıp bakmak takvime
Giz için de’senleri
sobelemedim açık
Elma deyince saklan
eylül gelince sen çık
Söylesem sana ağır
söylemesem kendime
Ben susayım sen anla
mihmanız gölgemize