MEHMET TAŞTAN
Gülersin Ellerinle
Vaad edilmiş zebercet köşke inansan bile
Yeryüzünde bir cennet dilersin ellerinle
Ol tahtı gökyüzünde görsen aklın karışır
Havada bulutları silersin ellerinle
Nerde bir fakir görsen merhametle tutuşur
Zenginlerin yüzüne gülersin ellerinle
Güvercin uçurduğun zeytin ağaçlarının
Gölgesinde bıçaklar bilersin ellerinle
“Yaşlanıyorum” diye kapılırsın telaşa
Zamanı bir su gibi çilersin ellerinle
Evrendeki vahdeti düşürmezsin dilinden
İnsanı kırk parçaya bölersin ellerinle
Kalbur üstünde bir taş olarak kalmak için
Yıktığını kül edip, elersin ellerinle
Sırtlanıp da gidecek değilsin ya dünyayı
Kalbini çalmak için delersin ellerinle