Öyle Bakmayın Gözlerime

İSMAİL OKUTAN
Öyle Bakmayın Gözlerime
 
(otistik bir çocuğun yalın düşleri) 
 
Öyle acıyarak bakmayın gözlerime ne olur
Kalbimin dehlizlerinde kaybolup gider sesiniz 
İki yıldız arasına yapılmış bir samanyolu gibi 
Hangi bilim adamı araştıracak boşluktaki dünyamı 
Öyle bakmayın gözlerime ne olur
Sığmıyor artık yüreğime bu çığlık, sığmıyor
 
Düşüncelerimin her kelimesi yoğun hüzün 
Şehrin sokakları götürüyor beni uçuruma
Hepiniz aynı yerdeyken oynadığınız bir saklambaç 
İşte buymuş hayat dediğiniz şey
Kollarınızı değil dünyanızı açın bana
 
Boncuk taneleri gibi dökülüyor sinirlerimden eşyanın anlamı
Size baktıkça ben hayattan kaçıyorum
Hangi optik okuyucuyla okunacak duygularım 
Bir melek olur, peşime düşer annem 
Biliyorum rüyalarında da sana yük oluyorum anne 
 
Öyle acıyarak bakmayın gözlerime ne olur
Büyük günahlarla cehenneme çevirdiniz şehri 
Eminim Allah daha çok seviyor beni
Adımlarınız kaybolur gizli dünyamın sokaklarında 
Gözleriniz hiçbir şey görmez benim penceremden 
Kalbimin dehlizlerinde kaybolup gider sesiniz 
Hayat benim için bir hüzünken siz mutlu oldunuz 
 
Öyle acıyarak bakmayın gözlerime ne olur
Ben de anlamını çözmeye çalışıyorum bakışların 
Sığmıyor artık yüreğime bu çığlık, sığmıyor
Şehir bir zindan gibi bağlamış sizi kendine 
Kelepçe vurulmuş sanki adımlarıma
 
Öyle acıyarak bakmayın gözlerime sakın
Hüzün dolar içime her gün akın akın
Gözlerim o kadar derin, o kadar derin ki 
İçime mi oyulmuş dipsiz bir kuyu
Yoksa dipsiz bir kuyuda mıyım bilemiyorum
 
Her tarafı cam kırıklarıyla dolu içimin
Her tarafı hıçkırık hayatımın
Tanımsız duygular kanatıyor her gün yüreğimi
Sessiz bir çölde yalnız kalmış küçük bir fidanım
Kelimelerin anlamı yok benim dünyamda
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir