Suskunluğun Coşkusuyla Beklediğim

NECATİ SARICA
Suskunluğun Coşkusuyla Beklediğim
 
Şairin portresine, bir sürgün olarak, kan düşene kadar beklediğim
her gece, her yerde, sokak lambalarını çatlatırken kederim
bodrum katların rahminden doğanların feryadıyla seslendiğim
bütün kuşlar gönlümden kanatlansın diye
bir gün
yeni bir gün olur mu diye beklediğim
suskunluğun coşkusuyla
 
Yüzüm yüklü kervanların ince dar yollarında
boş bavullarda saklanan geleceğin yankısıyla
 
Avuçlarım kanayana kadar, çatlayana kadar gözbebeklerim
 
Bütün kuşlar gönlümden kanatlansın diye
bir gün
yeni bir gün olur mu diye
suskunluğun coşkusuyla beklediğim
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir