Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET TAŞTAN
Anladım
Mevsimler aynı hızla gelip geçiyor ama
Dünyanın daha fersiz döndüğünü anladım
Sıcağı ve soğuğu hissetse de ellerim
Ruhumdaki ışığın söndüğünü anladım
Ne bir hayalim kaldı, ne beklentim, ne arzum
İçimdeki coşkunun dindiğini anladım
Düşlerine tutkulu, hayat dolu çocuğun
Küserek bir köşeye sindiğini anladım
Güneşin gökten önce gönülden battığını
Hüznün durgun su gibi aktığını anladım
Benzi sararmış günler savrulurken zihnimde
Eski bir hatıranın yaktığını anladım
Sel vurmadı, söz vurdu, tarumar oldu ruhum
Havanın gam dağından estiğini anladım
Talihin, hatırımı sorması şöyle dursun
Selamı ve sabahı kestiğini anladım
Kayıtsız bir nazarla gördüğüm bakışların
İçimdeki boşluğu sezdiğini anladım
Hayatın yaşanacak hali kalmadı ama
Yaşamanın da benden bezdiğini anladım
