Huzura Dönüş

HÜSEYİN KAYA
Huzura Dönüş
 
Köyünü özler insan
Hele toprak bir başka çeker seni
Akıl olgunlaşmış
Beden de çözülmeye başlamışsa
 
Terkedilmiş ilk vatan köylerdir
Öksüz kalmıştır köylüler
Patika yollara saldırmıştır
Ayrık otları ve dikenler
 
Ne bir buzağı sesi
Ya da hayatı haber veren
Bir horozun nidası
 
Şehirdedir şimdi komşular
Köylerde ayılar ve domuzlar
Şehirde de yabanıl kaldı dağlılar
 
Bu bir taşınma işi değil
Sular da azalır insan göçünce
Toprak çoraklaşır
Yeşil solar, orman saldırınca
 
Daha büyük bir isyan
Daha karışık bir fesat
Barışık değil düzen
Acil bir eylem gerek
Nedir insanı üzen
 
Ufak tefek dokunuşlarla
Ya da kulak arkası davranışlarla
Giderilmeyecek bu işler
Doğa isyan ediyor
Diretiyor kendince
Mühlet veren yordamınca
 
Bir avuç toprakla otur da
Helalleş umduğunca
Yedek hürmetleri bırak
İnsan insan kalır
Umdukça ve buldukça
 
Huzura Dönüş

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir