SEVDA RALE ARMAĞAN
Asr
Yorucuydu yol
hem kısa hem çok uzun
menzili belirsiz
arzuların sürüklediği
Belki bir lastik patlar
ya da taşa değecekken ayağın
bir Fransız geçecek yanından
karşı kaldırımdan Hızır
Mürekkeple yazılabilecek türden bir yazı değildi
alınyazısı
ıssız kadimlerin ahitlerinde kelam
mühürlenmiş bir anlatıdan
sonra ayakların ezdiği yollar
gözlerimi alır
Yine tozlu yollarda
yine hikayesi olanların izleri
topla çarp ya da eksilt sevgileri
yine yeniden yağdı az evvel
rabbaniden ibzal göğün nimetleri
hamdolsun
Yorucu yol
yoruyor gözlerini de kapatıveriyorsun
insan sesleri kokularına karışmış
belki alışıyorsun
akasyaların da bir hal lisanı var mı
göz kamaştırıcı yeşilliğinin şarkısını
dinleyiveriyorsun
Esen sadece rüzgâr değildir elbet
bir bankta beklerken aklına gelen nice şeyler
biraz tuhaf biraz mahcup
fakat cevapsız sorular az uzak kalsın
gelecek son, nihayet
ömrün yolu yorar, yorar da yontar adamı
ıssızlaşırsın katılaşırsın eskirsin de
biraz anlaşılmaz olur söylediklerin
farklısındır, farklıdırlar
ortağımız ölüm
“iman demlenirse yürekte, asr olur”