Asanatlar "şiirden sinemaya" 
YILMAZ EKİNCİ
Işığın Doğduğu Topraklarda
Kardan kar’a yürüdün
Bir serçe gibi ürkerek gittin
Gül ve külden türküler söyledin
Gelişin bahardı gidişin kıştı
Ve steplerde yaşlı bir bilge seslendi
Bütün hikayeler iki şekilde başlar;
“Ya bir insan yolculuğa çıkar
Ya da şehre bir yabancı gelir.”
Ve ben bir bahar günü İstanbul’dan çıktım yola
Harput’a indim bir akşam vakti
Deşt-i Çolig’de başladı hayat hikâyem.
Yol uzundu
Duraklar fasıl fasıldı
Harput’tan baktım Pertek’e
Palu kül ve ateşti
İki dağın arasında
Fırat’ın matemini gördüm
Vardım Bingöl dağlarına
Saçlarımı çözdüm
Ağıt ve isyandan
Halaya duran bir kartal oldum.
Ovacık’ta sırrına erdim ters açan lalenin
Ve Muş ovasında arılarla dans ettim
Vardım Norşin’de
Bir pirin kabir taşında
Tarihin nasıl sessizce aktığını gördüm.
Mirler Sarayı’nda emir verildi
Malabadi Köprüsü’nde boynu vuruldu
Kanı ışıdı Hasankeyf’te zelal sulara
Ahlat’ta meçhul bir mezar taşında
Sessizce okunan bir Fatiha oldu.
Süphan’dan aşağı bahar
Bitlis’te minareler buz tutar
Kar beyazında bir bebeğin yüzü ışıldar
Gelir Veysel Karani Türbesi’nde
Bir dervişin zikrine siner.
Silvan’da bir süvari
Dörtnal ile atını sürer
Selahaddin Eyyubi Camisi’nde
Işıldayan bir güneş düşer seccadesine
Sureti Hilar Mağarası’nda
Kadim bir sırra bürünür
Dicle, Birkleyn Mağarası’ndan
Gizemli bir şarkı kıvamında
Çağıldayarak
Babil’e doğru akar.
Midyat’ta üç gün üç gece bahar
Kolumda telkâri boynumda aşiret izleri
Ve Nusaybin’de omzumda çapraz tutuğum mavzerimle
Dağlarda keklik, ovalarda ceylan oldum
Geldim gözlerinin ferinde kayboldum.
Urfa’da su ve ateş
Amed’de gül ve bülbül
Ve Mardin’de ışıdım sonsuz bir ovaya
Bir ikindi vakti vardım Cizre’ye
Gördüm kızıl ışıklar içerisinde Medresa-i Sor’u
Ve çerçilerle iki rekât namaza durdum
Bütün kutsal beldelerde seni aradım
Buhurdan tütsüler yaktım ömrümün kalan kısmına
Bilge Gılgamış ile oturdum
Ölümsüzlük şarabını içtim
Su ve seraptı gördüğüm.
Şimdi
Bu coğrafyada insan
Hangi tarafa baksa
Kendisinin fazlası ve başkasının eksiğidir!
