Asanatlar "şiirden sinemaya" 
İLKNUR İŞCAN KAYA
Yazlar Gelse
Mahşer okutan zaman perdesi
Neden gizler akisleri
Ellerinde kıyıcı zaman gizemi
Tuz saçar acıların kalbine
Karla kaplı hayatların üzeri…
Beyaz örtü yetebilir mi
Sabit ölçülerde kesilen vicdana
Cenderede cansız günler geçirene
Yazlar gelse…
Zemheri önüne sessizce diz çöker
Gözleri gülse
Hüzünler süpürülür
Boy verse
Hayalete dönüşen duygular yürür…
Işıkları serince yuvaların önüne
Renkler giriverir dünya evrenine
Çocuk kahkahaları
Minik harçlıklar doluverir ümit ceplerine
Temiz yüzlerinde belirir yaşanacak yarınlar…
Kar’a yazılı tüm yazılar
Kayıp kaderlerce okunur
Keder bulutları dağılırken burkulur
Mutlu sesler duyulurken…
Yaklaşan bir güvertede
Yitirilenler oturur
El değmemiş limanlardan toplanan
Sakini olmayan sulardan
Kimse uyanmadan yolu bulur
“Elveda!” bile demeden
Kimseleri üzmeden yola koyulur…
