Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MUSTAFA KELOĞLU
Yarına İz Bırakmak
Yazmak iz bırakmaktır yarına. Kendi yüreğinden geçenleri kâğıda dökmek, kendi hayat macerasındaki evreleri kayıt altına almaktır ak kağıtlara. Bir insanı insan kılan bütün duyguları, öfkeleri, korkuları, heyecanları vs. ete kemiğe büründürmektir kelimelerle, cümlelerle satırlar boyu.
İçini dökmektir yazmak, bir yüreği diğerinin, diğerlerinin yanına katmaktır. Yüreğindekileri başka yürektekilerle, yüreklerdekilerle buluşturmaktır.
Kaleme alınan her satır, insanlık tarihine düşen küçük birer nottur aslında.
Yazmak hikayedeki gibi; ormanda yolunu bulmak için yürürken, yolunu kaybetmemek maksadıyla bırakılan ekmek kırıntılarıdır kişi için. İşaret koymaktır zamana. İşaret bırakmaktır ana. Dile gelmektir bazen, dile getirileni mesh etmektir bir başka zaman.
Sıkılı bir yumruktur yazmak zalimin karşısında, baş okşayan bir şefkat elidir, mazlumun yanında. Dik durmaktır bir elif gibi dünyanın daraltıp bunaltan kargışına.
"Söz uçar, yazı kalır" der ya eskiler, sözün uçmamasının, kaybolmasının, yitip gitmesinin önündeki en büyük siperdir yazmak. Sözü o siperin arkasında toplamaktır.
Kendini ifade etmenin, ete kemiğe büründürmenin, tanınır, bilinir olmanın, derdini, tasanı, sevincini hüznünü insanlık denilen o büyük potada eritip şekil vermenin yoludur yazmak.
Tarihe düşülen nottur yazmak, insana bahşedilmiş en kutlu hediyedir. Bağ kuran, bağları muhkem kılan, insandan insana köprü olan bir eylemdir yazmak, kalemin sahibine edilen bir dua, Yaradan'a sunulan pulsuz bir dilekçedir.
Sürüden ayrılmanın, karşı durmanın, ram olmanın, soylu bir isyanın ilk adımıdır yazmak. Yazarak dönüşür harfler hecelere, heceler kelimelere, kelimeler cümlelere.
Öyleyse kalemin sahibi olan Allah'a hamd ederek düşmek gerek bu yola.
Öyleyse düştüğümüz bu yolda, çıktığımız bu yolculukta, kalbimizi karartan kelimelerden Allah'a sığınarak, bir kez daha diyoruz; "Vira Bismillah"
