Çıngın Düşer Dallarıma

LEYLA KARATAŞ
Çıngın Düşer Dallarıma
 
Ellerimiz üşür tuale yansırken soğuk
Paletimize yığılır kelimelerimiz
Renkler boğulur, vişneçürüğü soluk
Alı çalar moru yakar dertlerimiz
Hikâyeler silinirken fotoğraflarda
 
Kim kusmuş ki zamanın içine
İrkilir kalemler irkilir aşkla
Sararırken sarı sayfalarda hecem
Gün ayazında, dudağından yaprağı
Gününden önce öpmüş gibi gecem
 
Hüzünlere hep açıktı pencerem
İçli sabahlara vururken izin
Yokluğuna yolculuk etsem
Saçlarımda güvercin sesleri
Uykulu dağınık saatlerde
Eksilsem günden önce güneşinde
 
Gözümün ucunda hicran
Bakamam ki yollarına
Harlansam düşten ötede
Kaçarken kendi ateşimden
Çıngın düşer dallarıma
Yanarken gülden daha güzelde
 

 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir