Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MUSTAFA ORAL
Ellerin Aşkı Yazıyor
Aşk eldir, elin ayasıdır.
Elin ayası kalbin aynasıdır.
Ellerinden belli olur âşık.
El ‘ellerin’ olunca el olmaktan çıkar, “el” olur.
Eloğlu, ne bilsin elin kıymetini, aşkın değerini.
El ağaçtır, dalları parmaklardır.
Aşkta parmaklar vardır ama parmak hesabı yapılmaz.
Parmaklar ayrıdır ama aşkta ayrılık, gayrılık yoktur.
Parmaklar birbirinin kardeşidir.
Beşkardeşin beşi de bir değildir.
Parmaklar bir ele, el de nihayetinde bir yüreğe bağlıdır.
Elde bulunmayan yürekte vardır.
Sevdiğinin elinden başkası seven “el”dir, yabancıdır.
El değmemiş, yel esmemiş aşklar yaşanmalı.
İkinci bir el aşka girerse, dışarıdan bir yel eserse o aşk biter.
Ellerimizin kıymetini bilelim.
Varsın parmaklarımızın biri uzun biri kısa, biri ince biri kalın, biri baş biri son olsun.
Yeter ki her parmak elde şahadet ve işaret parmağı olsun.
Sağ işaret parmağı şahadet parmağıdır.
Şahadet parmağından kalbe giden damar vardır.
Derviş zikrederken her zerresini, en çok da kalbini katmak için işaret parmağını kaldırır.
Aşkta her parmak işaret parmağı olmalı.
Aşka şahitlik etmeli:
Şahadet ederim ki kalbimizi yaratan Allah’tır.
Hz. Mustafa (s.a.v.) ve Hz. Hatice (r.a.) O’nun sevgilileri ve birbirini sevenleridir.
Biz de Allah’ı, Hz. Mustafa’yı (s.a.v.), Hz. Hatice’yi ve birbirimizi bunlar için, bunlar gibi seven sevgilileriz.
Şahitliğimizi kabul et.
Bizi Hz. Mustafa (s.a.v.) ve Hz. Hatice (r.a.) gibi birbirimize yâr ve yardımcı et.
Âmin.
