Asanatlar "şiirden sinemaya" 
ALPER GENCER
Acz
insan bir ambulansın içinden ne kadar uzağa bakabilir?
üç yaşında bir kızın varsa,
beynindeki ur ve kanındaki virüs izah edilemez bir hâldir.
kadının saçları bir annenin saçları kadar uzun yani her defasında yeterli
nasip derken henüz farkında mı bilmiyorum ölümünün.
bakışlarıma yer arıyorum ama her tarafım ambulans.
bir cam dahi yok yansıdığı yerden bakışlarımızı soğuracak
-yansıyan bir camdan bakışmak kolay çünkü…
camın ardına bakıyormuş gibi… yaparak inkâr edebilirsin gözlerini-
bana öyle geliyor ki bir kadın anne ise
yüzündeki endişe o uzağa bakarken hep evladınadır
HIV (+)
yani o,
hep ölümünü düşünerek yaşayacak kadar şanslı.
üstelik beyninde bir ur var
kızını düşünürken çok uzaklarda, kederli…
dünyanın en güzel kadını vallahi o ambulansın içindeydi!
az evvel bıraktım hastaneye,
ameliyat olacak.
bilmediği bildiğinden çok
ve herkes gibi artık
yarışmıyor bununla!
hülasa: hâlâ kendinizin mi sanıyorsunuz o yaptıklarınızı?
