Asanatlar "şiirden sinemaya" 
SEVDA RALE ARMAĞAN
Yoldur Zaman Zamansızdır Yolculuğun
Yürüyorsun cadde boyu havalar sert
kenar köşelerde kucağında bebeği
mendilini açmış dilenenler
ve gelip geçenler
yürekleri taş değildir hepsinin belki
Yürüyorsun kaldırım boyu
aceleci gidişler gelişler
kenar köşelerde hâlâ yaşayabilen kedi köpekler
n’oluyor bu insanlara diyebilirsin içinden
yüzlerinde kırık aynalar
her parça bir diğerine batabilir
üstelik kanatabilir de
Kaymadan yürüyebileceğin buzlu yollar olur
batmadığın kalpler de
netameli zamanlarda ya nasıl yürürsün
her kafadan ahtapot kollar uzanıvermiş
çare yerine vesvese zerk ediyor
Yol uzun, önüne çıkar mı çukur
bazen de tümsek
gönül yorulur, aklın yorulur
Yoldur zaman zamansızdır yolculuğun
kuvvetini dermanını soğurur
Ağla
ağla gelmişine geçmişine
sorum çok cevabım yok
sonsuz mudur kıyım
ezeli midir dirim bilmem
içimde katran bir hüzün
nüksetmiyor artık kalp ağrım
