İSMAİL OKUTAN
Kalbimin Resmini Çizsem
Kalbimin resmini çizsem bir gün
Sana yangın bir gül ağacı olur
Sana koşan alev alev bir aşk yangını olur
Sevginin resmini çizsem bir gün
Kalbimin tıpkı aynısıdır çıkan
Yedi renk gök aynasıdır içimde
Habersiz yerleşip yürü kalbimin içinde
Acıyla, çileyle, hasretle tanışarak.
Kalbimin rengini yazsam bir gün
Çiğ düşmüş papatya beyazı
Yağmurunu yere dökmüş bulut beyazı çıkar
Eyvah neden kimse anlamıyor beni
Geceden gayrı
Kimse anmasın beni
Senden ayrı, şiirden ayrı
Kalbimin röntgenini çeksem bir gün
Kaç yerinden kırık
Kaç yerinden dikişli
Kaç yerinde bıçak izleri var kanamakta
Eyvah neden kimse sarmıyor yaralarımı
Geceden gayrı
Yârdan gayrı.
Kalbimin haritası çıkarılsa bir gün bilgisayarlı tomografiden
Kaç adet aşk coğrafyası
Kaç adet sevgi dünyası
Kaç adet mutluluk adası çıkar içinden
En saf halini yaşayan kaç adet sevda
Neden böyle bigâne kalıyorsun bana ey sevgilim
Gel diyorum, şu aşk denizinde birlikte yüzelim.