İSMAİL OKUTAN
İstek Vadilerine Doğru Kanat Çırparak
Erik ekşisi bir hayaldi gördüğüm
Esrik zamanları içimde çoğaltarak uçtu yakından
Yakamdan düştü ezik cümleler
Bir kuş uçtu ansızın ufkumdan
İstek vadilerine doğru kanat çırparak
Sesi içimde kaldı, tüyleri elimde
Bir kuş uçtu ufkumdan ansızın
Eksik parçasını buldum baharın
Birleştirince isyan çıktı karşıma
Şakağımda ölmüş gece
Uysaldı eskiden ruhum
Nerden çıktı isyanı kulağıma fısıldayan
Bu sıcak ve sürgün rüzgâr
Müşrik bu şehir kapılarını kapatsa da bana
Paslı kelimelerle parlatıp harlarım isyan ateşini
Hepimizi aynı anda hapseden bu dünya hapishanesinde
Ayağa kalkıp kapıları kırdım, zincirleri kırdım
İçimde çoğaldı bir halk ayaklanması
Toplu katliamlara karşı
Elime aldım toplu kıyam meşalesini
Alnına çiy düşmüş sabahlara uyanıp koşarım
Yüreğinden tutup şehri
Kurtarırım uçurumun kenarından
Kurtarırım ateşe düşmekten
Yüreğime doldurdum direnmeyi yüksek şimşekten
Kölelik tehlikesini öğrendim yangın sirenlerinden
Kimse kabul etmese de kavgamı
Herkes kavga etse de kavgamla
Ben yürürüm hep yokuşlarda terleyerek
Direnmeyi severim şafak vakitlerinde
Şimdi parmaklarımla zorluyorum özgürlük kapısını