ELENA ARMENESCU
Kapıları, Kapıları!
Kimse gelmez bakmaya
Susuşlarıma, iç çekişlerime…
Sadece tanrı, ebedi gözetleyen
Kapıma ve pencereme,
Attıkça bir yaprak, bir çiçek
Yaktıkça bir yıldız, gönderdikçe bir umut
Uyuyan bir köpeğin ulumalarından,
Doldukça düşünce
Atların nal sesleriyle,
Koşum samanyoluna
Örtüsü umursamazlığın cırcır böcekleri
ve ne çılgın ovuşturduğu ayakları
Duyuşlarıma kadar
İşareti henüz ölmediğimin…
Türkçesi: Teodora Doni / Romence orijinalinden