Sessiz Vadi

SOHRAB SEPEHRÎ
Sessiz Vadi
 
Sükût kırmış zincirini
Vadinin kıyısında görkemli söğüt ağacı.
Şafak rengi gökyüzünde
Beyaz bir bulutun geçişi.
 
Sessizce koşuyor her yaprağın damarında meltem.
Her kayanın ardında pusuya yatmış dehşet.
Uzatmış başını bir taşın ardından kertenkele.
Sessiz vadinin korkusuyla
Gizlenmiş, bedenin hareketi,
Yola bakıyor soğuk, kuru, acı ve üzgün.
 
Dağın teninde yılan gibi sürünüyor bir yol,
Yolda gelip geçen biri.
Vadinin hayali ve yalnızlık 
Korku salmış onun damarlarına
Göz dikmiş her köşesine kuruntu pınarının nakşı,
Dağın bedenindeki her bir yarıktan
Bir yılan sarkmış dışarıya
Ve her taşın ardından hışımla
Hançer çekmiş bir diken.
 
Günbatımı kanat çırpmış dağdan.
Kaybolmuş gözden yolun ve yolcunun tasviri
Kuruntu dolu büyük bir üzüntü
Konmuş kayalıkların üzerine.
Karanlık vadinin içinde
Kırmış zincirini sükût.
 
Türkçesi: Okan Alay / Farsça orijinalinden
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir