İSA KARATEPE
Dünde Kalan Yarınlar
Bulutlara küser gibi suları bölen
Kaçak yağmurlar taşıdım omzunda mevsimlerin
Dönüşlere kilitli kapılar bırakan
Dargın pencerelerin kıyılarına
Asılmış / sessiz bir gömlek gibiydi suretin
Dili yok bu kentin
Duvarlarına fısıldadığım sözlerinin
Ki çocukça bir şey bu
Hepsini ayan kapılar da, avlular da
Yitirdiğim sağırlık, kalbine ne ki.
Takvimler gibi düşüyor suratı asık bir sevdanın
Dilsiz ömürler şafağı
Güneşini tan da unutan/Bengisular
Öyle seçik ki/ babilin
Asma bahçelerinde kelebek gibi
Yiten çığlığım ömrüne/sayısız dün bırakır.
Yar/ına kalan
Bırak
Lehçesi yok bedenimin
Gözlerine borcu olsun
Sağırlar ülkesinde
Bir şarkıdır aşk.