Asanatlar "şiirden sinemaya" 
ZEYNEP SEYYAH AK
Beni Kalbinde Zulala
Gülüşlerinin mühürlü saatindeyim
Solgun karanlık gibi huzursuz yaşamın kıyısındayım kendime aykırı
Yaslı pencerelerinde yıkımlar beliriyor narin narin
Ve kalbimde bir ölüm törenler içinde
Yol beklemesi gereken her şeyi bağışlasın
Tut ki ağır gelir yüreğine sır tutmak
Ağır gelir kirpiklerine düşen kırağı
Bir asır süren rüyadan uyanmak ile hayallerdesin
İstemem sözünü canıma bedel feda edilmişlikler yeter
Ne zamanın ardı bizimdi
Ne kurutulmuş güller kokusuydu göğsümüze sürdüğümüz
Sen öldün ben öldüm
Toza döner gül yaprakları sevdiğim
Deşip giden sessizliğim
Bilmelisin bunu en başta bunu
Olduran ne varsa ruhunda bir zerre kalmamacasına ardında
Yanmakta deniz yanmakta zulaladığım kederlerim
Kalsın yüzünde gülüşlerin beni yüreğine zulala sevdiğim
Okyanus ve rüzgâr şarkılarıyla
İçimi dökmek
Haram her gözyaşıyla beni sırlayan
Gitmek kadar güçlüyüm gitmek kadar yılgın sevdiğim…
