CUMA KARAARSLAN
Karışsın Ruhlarımız Gökten İnen Gazele
Sonsuza kayan bir yıldız gibi unufak
Paramparça olmuşum
Hep aşk hep aşk şuramda
Ufkumda hep bir şafak
Hala omuzlarımda bak o kanatsız kuşlar
Kanar durur yaram da sevdadan hele bir bak
Sen gelmezsen hiç bitmez hasretten bu yokuşlar
Ne renklerin büyüsü ne de yolların sonu
Diriltemez özlemin soldurulmuş kalbini
Bazen bir kaktüs alır yaramın ağusunu
Bazen meşe yaprağı
Canlı yeşil yepyeni
Ben yine de beklerim
Nasılsa doğacak ay
Dolacak bir gün zaman
Varsın benim kanıma karışsın benim terim
Varsın yıkılsın yine hayalden sırça saray
Nasılsa dillenecek o mahşeri dilekler
Beklerim ben beklerim
Aşk da benimle bekler
Sonra dağlara dolan serin ezan vaktinde
Kalkıp namaza durdum asi bir kıble ile
Aşkın sesiyle vardım doruğuna namazın
Ne gökte var ne yerde böyle büyük zelzele
Ne de böyle bekleyiş ne de böyle sessizlik
Çık gel artık nerdeysen
Ey sevgili gel hele
Yetti canıma yetti bu deli kimsesizlik
Gel karışsın sevdamız gökten inen gazele
Bak sensizlik çarpılmış yüzüme şamar şamar
Sensiz kızıl kıyamet kına yaktığım hayat
Gel ki güller savrulsun hayata tomar tomar
Sensiz yığınla günah ile bıktığım hayat
Gel ki karlar içinde yeniden açsın bahar
Gel o dilsiz mahşerin kalabalık vaktinde
Gel tenha derelerin sularına girelim
Çocukluğun bir şarkı olsun yine dilinde
Elin elimde olsun elinde olsun elim
Tarifsiz mutluluğun gölgesinde yağmurla
Haylaz kaçamaklardan sıratlardan geçelim
Kalbinle kıyam eden ruhumdaki gururla
Aşkın sonsuz nehrinden ab-ı hayat içelim
Geçelim ateşlerden elinde olsun elim
Ben hoş geldin diyeyim
Bütün kalbimle sana
Sen yıllarca birikmiş hüzünleri uğurla
Ve sonra sarıl bana
Bana sonsuz şarkıyla
Bana sonsuz yağmurla…
Al teslim et ruhumu ruhundaki güzele
Yarışsın gözyaşımız Murat ile Munzur’la
Karışsın ruhlarımız gökten inen gazele