Asanatlar "şiirden sinemaya" 
SITKI CANEY
Belki de Son/suzluk
ne böyle çatlarcasına hıçkırmak
ne gözyaşlarından binlerce ırmak
uçurum başında haykırmak vardı
kapanmadan şiirlere yaşamak
belki de sonundayım şiirin
bir yıldız geceden yapayalnız kayacak
kilitlenecek artık çenemde hayat
kilitlenecek artık
sımsıcak sağnaklara tutulan ömrümün kapıları
ve ben bütün ihanetlere inat
neyle uğraştıysam yıllarca ne düşündüysem gece yarıları
ne biriktirdiysem içimde kat kat
yangınlar, insanlar ve onların sakat tanrıları
ve bulduğum her neyse
bulunmayandı hakikat
uçurum başında haykırmak vardı
yağmurlar beklemez ben gidiyorum
sevgiyi sevgiden ayırmak vardı
biri yokluk biri sonsuz uçurum
karışacak aşklara şimdi yeni bir mevsim
karışacak birbirine günlerin çetelesi
burda kalacak şarjörü boş bir tabanca gibi cesedim
burda kalacak suyun ve güzel kızların sesi
artık ne karanlığa yıldızları çağırmak
ne rüzgarla öpüşen atların yelesi
ve kapandıkça kapıları şiirin
kapanacak şiirlere yaşamak
