Asanatlar "şiirden sinemaya" 
CUMA KARAARASLAN
Kuşluk Vakti Seninle Yeniden Çıksam Yola
Dağlarıma gül yüzlüm beyaz beyaz naz dola
Yüzünden yüreğime
Savrula gül savrula
Fukara sevincimle
Sevdadan ilencimle
Kuşluk vakti seninle yeniden çıksam yola
Ve bir kuş yuvasında
Sarsam yine kalbine yine yanık kalbimi
Sen o zaman kolunu yine boynuma dola
Ve bir kış ovasında
Kuşluk vakti seninle yeniden çıksam yola
Yağmur gibi yağıp da su olup aksam yola
Uzun bir söyleşidir giderayak gelişin
Kalbimi hep kalbinde her dem bilişin var ya
Bu sevişin sevinci nasip olmaz her kula
Sırala hey sevdiğim gül sözlerin sırala
Yüzyıllarca arayıp bana gelmiş gibisin
Sen biriken hasretim
Denizimin dibisin
Mümkün değil sevmekle seni bu can yorula
Kuşluk vakti seninle yeniden çıksam yola
Alevlenir de yağar kar yine ince ince
Kederin ortasında veririz yine mola
Çiçek açar gözlerim gözlerine değince
Giden gelmez kavlince
Gelen gitmez buradan
Ölüm ile kol kola hayat ile kol kola
Can fışkırır kan gibi sevda denen yaradan
Kuşluk vakti seninle yeniden çıksam yola
Seni söylese türkü türkü yollar boyunca
Ardın sıra saf tutan kılıçsız süvariler
Ve zalım sensizliğin katli vacip olunca
Yolunca saçlarını kıskançlıktan periler
Gelmezsen ah gelmezsen çocuklara düş taşı
Ben sadaka vereyim anamın duasıyla
Gelmezsen nasıl geçer bu can bu karakışı
Hançerlenir her yanım sensizliğin yasıyla
Uğultulu türküler dolaşır daldan dala
Alır acıyı belki bir pestil bir de ceviz
Bize türküler kalır ömürden kala kala
Özgür türküler gibi çağıldar sohbetimiz
Kuşluk vakti seninle yeniden çıksam yola
Yeniden çıksam yola
Kuşluk vakti seninle
Bir gurbet bir de sıla
Dinle rüzgârı dinle
Gelsen özgürlüğünle
Vurup ite çakala
Kalbindeki göğünle
Yeniden çıksam yola
Bir şenlik
Bir düğünle
Ya gel özgürlüğünle yak aşkından ataşı
Yak ki zulmün kal’ası bir solukta yıkıla
Ya başka sokaklarda çocuklara düş taşı
Ya da bir kuşluk vakti seninle çıksam yola
Seni söylese yollar
Çevlik’den İstanbul’a
