Asanatlar "şiirden sinemaya" 
TEODORA DONİ
Bilyelerimle Oynuyorum Anne
Geldiğim yere
geri döndüm anne.
Devam ediyorum burada
bilyelerimle oynamaya
senin için çiçekler yapıyorum onlarla
Renk renk çiçekler anne.
Onları sana verdiğimi hayal ediyorum
ve senin o çiçekleri içine çeke çeke kokladığını.
Beni kokladığın gibi
kokumu içine çektiğin gibi anne.
Sonra yan yana dizip bilyeleri bir tırtıl yapıyorum
hayal ediyorum o tırtılın
kelebek olup sana doğru kanat çırptığını
kanatları ile yanağını okşadığını hayal ediyorum anne.
Kelebek de benim gibi
seni incitmemek için titreyerek okşuyor yanaklarını
kanat çırpa çırpa sana doğru
kokumu sana getiriyor anne.
Bırak yanaklarını doya doya okşasın o kelebek
çünkü
kelebeklerin de ömrü
benimki gibi kısacık anne.
Bilyelerle anne yapıyorum anne
en son iki ellimden tutup
boyun boyumu geçti oğlum
deyişini hatırlıyorum anne.
Bir de şapkamı öylesine başımda taşımama
tebessümle bakışını hatırlıyorum anne.
Bilyelerimle satranç da oynuyorum anne
seni, hepinizi beklerken.
Burada hiç uyumuyorum anne
seni görüyorum seni duyuyorum anne.
Biliyorum anne
uyurken yaşı büyüyen
bedeni küçülen çocukların ülkesinde
yaşamak zordur
ama yine de sen üzülme ve acele etme anne
gelmek için yanıma
sarılmak için boynuma.
Çünkü yağmur
en çok çocukları ölen anneler için yağar anne
çünkü her çocuk öldüğünde yeniden doğar anne.
