Çağın Yanılgısı

NECATİ SARICA
Çağın Yanılgısı    
 
Korkulu bir çağa uyandığımı fısıldayan dudaklarla                           
Bir kedi ürpertisi yüzümü yüzüne tutardı ustaca
Büyük ölümler ve kahramanlıklar yaşadığım
Denizi balkonunda yitirdiğim evlerin boş odalarında
 
Yorgun bir kedinin gözlerime uygulanmış sesiyle
Büyük bir odaya geçer ve sorardım
Bu gün ne
Odanın orta yerinde duran bakır heykelime
Sorardım sonra ne
 
Bir bıçak iziyle çürüyen kadının kokusuyla bulaştığı
Bakır heykelimin insan olma hevesi karşısında
Sorardı sevişmekten yorulmuş gözleriyle
Kadın bir kurşun
Bir kurşun daha sorularla
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir