ZEYNEP SEYYAH AK
Hira'da Aşkın Arefesi
Bir düş gerdanlığı takın ruhuma yitip gideyim benden
Ey tefsirlerden uyanan efsun yankılar
Kalbimi onaran geceler ey sahip
Göklerin kararını
Mil gibi çekin gözlerimdeki teslimiyete
Razıyım
Benim bu ruhun dehlizlerindeki karanlığı
Yıldızlara süren gece ülkesinden
Benim İsmail'in boynundaki bıçak
Taşın kalbini yontan benim sinesinden
Ve bir direnişim Eyyub'un sabrını bekleyen
Oysa ben bir mürekkebim damla damla tükenirken
Oysa ben sevdanın kanlı yaşıyım Nil'e dökülürken
Sana dönmenin müjdesiyim dupduru
Bir çöl avaresiyim dağların ardıyım
Ceylanların suya inişiyim
Aşk yönüyle kıyama duran bir iniltiyim
Ey seraplar durdurun beni vurun ayaklarıma zincirler
Ey çöl ve kuru toprak
Sana benzeyen ruhuma kucak aç
Ezalar çarpın kalbimin ortasına
Istıraplar dökülün gözlerimden
Katre katre
Aşk lehçesiyle yazılayım yeniden
Sönmesin bir an bile kor küllerimden
Bir şenlikli hüznüm kuşların sinesinde mütebessim
Senden uzakta garip düştüm hüzün rüzgârlarıyla estikçe estim
Ey sonsuzluğa hüküm süren şefkat
Dillerde söylenen ezberlerin kandili
Tek hece sonsuz hece
Sevdalınım
Bekleyişlerimin arefesindeyim hüzün mağarasında
Yedi kubbede dönen pervanelerin aşkına
Varsın huzuruna kırık dökük nidalarım
Sevdalınım sevdalın
Ey gökkuşağıyla avare olan yağmur
Ahın içine gizlenen aşkının tutsağıyım hiçliğim
Yitik ben can zindanımda
Rakkas ben şavkım sen
Ey aşk sûru ya rahmeten lil âlemin
Sevdalınım sevdalın