Kadınların Baygınlığından Ya da 14. Sahne

NECATİ SARICA
Kadınların Baygınlığından Ya da 14. Sahne
 
Çok söyledim dilden oldum. Bu bendeki başka yara. Biliyorum bu yara beni götürecek ve ben onu götüreceğim mezara.
 
14. SAHNE:
 
Yeni ve yeniden ve yenilmeyen bir soru
Katil kim?
Bir Türkmen dervişi cevap oluyor
Baba İshat’ın yanında kılıç sallayışıyla
O da Tanrılığını bilseydi ve Tanrı gibi bir Tanrı olsaydı
Hu hu sesleri yükseliyor kırmızı rujlu dudaklarından ılık ılık kadınların baygınlığından
Savaş bitti mi diyorum
Gülüşerek hu hu derken şimdi ayin zamanı diyorlar ve yeni bir ayine giriyorlar
Ayin bittiğinde diyorum
Derviş devranında gerek, ayin hiç bitmez diye diye ses veriyorlar
Ayin hiç bitmez nefes bitmeden
Ayin hep yeniden biri başlar biri bitmeden
Ya savaş diyorum
Bir masal istilacısı, kellelerle kurduğu kulelerden kılıcından damlayan son damla kan
Cevap veriyorum
Savaş hiç durmadı ki başlasın
Bir başkası kılığında hey hey diyor bir başkası ve hay hay sesleri arasında çığlığın içinden fısıldıyor
Ayindir yeni başlayan hiç bitmeden
Devrana derviş hiç bitmeden
Peki ben diyorum
Sen tam orta yerindesin zamanın
Sen zamanlar altında zaman üstüsün
Sen zamanın kalbinde bir ipek örtüsü
Sen hem savaşta hem bir ayinde
 
_______________________________
necatisarca@gmail.com
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir