CUMA KARAARSLAN
Değişen Bir Şey Yok İnan Be Gülüm
Bu şehirde her şey daha dün gibi
Geçip giden yıllar aynı gün gibi
Hüzün ömrün bize kalan tek kârı
Yıllar birbirinin tekrarı gibi
Değişen bir şey yok burada gülüm
Hala saf ve beyaz yağar her kış kar
Hala sessiz sesiz gelir ilkbahar
Hala hep habersiz yakalar ölüm
Bir çocuk sağdıçtım çok zaman önce
Güzel düğününde Sıddık abimin
Rüzgâr yol verirdi ben yürüyünce
Sorardım dağlara bu şehir kimin
Değişen bir şey yok terliyor hala
O zamanki gibi genç bıyıklarım
Ölünün ardından hep aynı sela
Bıkmadı koşmaktan bu ayaklarım
Ve bu ıssız şehrin tepelerinde
Şahin gözlü yiğit çocuklar büyür
Yaram hala aynı kanar derinde
Sen merhemi gülüm ta kalbime sür
Hala hep sen varsın deli aklımda
Gidersen seninle kalır düşlerim
Değişen bir şey yok deli kanımda
Sendendir umutlar ve gülüşlerim
Sen gidersen buradan anlatılır durur hep
Âşıklar tepesinde aynı sıradan mevzu
Bütün ayrılıklara bulunur aynı sebep
Kahrolur ardın sıra meleyen esmer kuzu
Rüyamda aynı dört yol aynı çakıl dereler
Ve durmadan deliren Çapakçur hala suskun
Arada birkaç kelam ve yaşlanan ömürler
Nerdesin ey gençliğim
Ah gülüm neden yoksun
Seni bekliyorum hala dörtyol’da
O saat kulesinin önünde seni
Bulmuşum öyle bir sevdadan dulda
Düşürüp üstüme hayal gölgeni
Seni bekliyorum hala dörtyol’da
Ellerimde karanfiller ile seni
Gelmezsen yıkılır gönül sarayı
Sen benim koynumda saklı bingöl’üm
Umudu saymazsak bozup sırayı
Değişen bir şey yok inan be gülüm