İntihar Sessizliği

SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
İntihar Sessizliği
 
Sokaklar giz mevsimi telâşına bürünmüş
Taşlara düşen izin hatırasını saklar
Ayazın yokladığı zamansızca kürünmüş
Yılların mahzeninde bekleyen o yasaklar
 
Yalnızlık demidir bu sözün sırrına eren
Beşerde tebessüm var boş vermişlik cabası
Bir volkan patlaması dağlarımı deviren
Sorgu sual içinde yüreğin acabası
 
Ne saati bilirim ne zaman beni bilir
Vaktin gelmiş geçmişi çırpınır ellerimde
Cinnet geçiren günden bütün zaman silinir
Yokluğun kadranıyla susar emellerim de
 
Gecede bir intihar sessizliği dolanır
Düşünce girdabından firaridir çığlıklar
Akıl gidip geldikçe berrak sular bulanır
Düştükçe hatırıma hayatımdan sığlıklar
 
Yüzüme kapanıyor hangi kapıyı çalsam
Şakaklarda zonklama kan oturan gözlerle
Bütün belleği silip uykulara mı dalsam
Anadan doğmuş gibi taşıdığım izlerle
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir