NECATİ SARICA
İntihar Zabıtları
Evrak çantasında soluyor intihar zabıtları
Kesik kesik imgelerle kuruduğunda kan
Karanlığın dişlediği kılıçlarla, aşkın ve yalnızlığın kâğıt parçaları
Vaktinden önce doğan çocuklara, bakıp bakıp inerken yeraltına
Kapının zili çalıyor
Yine merdivende ayak sesleri
Aynalara bakıyorum aynalar kapalı
Ne söylersem üç kere söylüyorum
Ve çılgınca anlıyorum her şeyi
Baş döndüren ama yağmura dönmeyen
Gözlerimin renginde bir masal
Dudaklarımda ürperen bir hayat
Biletim yok ve bir trendeyim şimdi
Size bıraktım, bıraktım size her şeyi