Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NECATİ SARICA
Bebek
Şehrimde güneşin battığı gün,
Siz akşam oldu zannederken.
Mızrap gibi kalbe değen.
Bebekleri rüzgârın getirdiğini bilmeden.
Bir mahkeme zaptı kadar kesin konuşup,
İrticalen susan ben.
Bayram ışıkları taşarken pencerelerden.
Kanlı cesetler gördüm,
Bebek ölüleri,
Hayata karşı uzanan kırılmış elleri
Uyku sinmemiş gözlerinde
Koparılmış çiçeklerin kanadığı.
Paslı bir morg masasında,
Kim durduracak yürüyen kanı.
Ey sebep derken acılar içinde düşünmek.
Benim kaderim bu ölümü ödemek.
Gül dökmüş bahçe gözleriyle,
Üşümüş elleri ellerimde bir bebek.
Kalbim avuçlarımda savrulup tükenerek.
Ey halk!
Ey susanlar!
Ey şaşkına dönen kalabalık!
Şehrimde güneşin bittiği.
Her parçası kum gibi.
Düşerken bir sokakta.
Kanadımı kıran bu karanlıkta.
Yüzüme düşen kanlı saçları,
Cennete yıldız düşer gibi.
Bir benim bir de bayramındı dökülen gözyaşları.
____________________________
necatisarca@gmail.com
