HAYRETTİN TAYLAN
Srebrenitsa Gibi Yüreğim
modern can kasapları arasındayım, diril Şehrinaz
batı’nın ortasında biten insanlığın uçurumundayım
sar beni bin yıllık bağrına Şehrinaz
iklimler içinde kan, kan içinde can
bu son vurulan, kardeşlik bülbülüm
aç nur gülünü, aç diriliş coğrafyanı
uyan Şehrinaz, sıra bana gelmeden
2…
geçmeyen zamanın ucunda eriyor vicdansızlık
kan sülüklerin çıkar girdabındayım
vuruldum ben de gönül kenti Srebrenitsa gibi
savruldum ben de melek şehri Srebrenitsa gibi
gel sar yaramı, Murat ‘ın kızı olarak Şehrinaz
3…
her adım başında, şehadet bülbülleri ötüyor
her adım başında, şehadet gülleri açılıyor
her adım başında bitmeyecek acının yetimleri ağlıyor
her adım başında, adamlığın kitabı yakılıyor Şehrinaz
uyandır beni, sıra bana gelmeden Şehrinaz
4.
Mostar şehit şehit akarken nerdeydim Şehrinaz?
bütün mesele burada mesellere, misallere dolanıyor
bütün mesele burada, ben buradayım demeye demo
bütün mesele, gizli çağrışımlardan perdesini açıyor
şimdi binlerce yeşil tabut acımızın sahnesinde
şimdi binlerce ben, sahte kimlikler sınırında
kavuştur bizi, özümüze, Osmani çağımıza Şehrinaz
5…
nice emanetler dolanırken diriliş yolumda
beyhude bir haykırışın bülbülü olsam ne yazar ki
inkılap kıyısında, can bulan aziz kardeşlerim nerede?
nerede melekler şehri Srebrenitsa
dağılmış hüzünlerimizi yıkar mı Mostar?
kardeşlik rüzgarımızın esintisini anlar mı Mostar?
bugün, aynı hüzün yüzüyle yüzüyor, yüzyıllık hüznümüz
bugün, aynı sevdanın kardeşlik iklimiyiz Şehrinaz