NECATİ SARICA
Ayrılık Zamanlarında Aşk XIII
“Her şey söylediğim gibi”
Hangi kalem diye sorma
Sorma aşkımın rengini
Senden başka kim bilebilir ki
Saçlarımdan uçuşan sevda tozlarını saçlarına
Seni sana rağmen sevmelerimde beni
Senden başka kim bilebilir ki
Seni sana rağmen sevmelerimi kim bilebilir ki
Memelerinden emdiğim süt
Bir ilahi tutkunun tükenmediği yerde
Kim bilebilir ki benden başka
O mavi elbisenin çığlığı
Akarken teninde
Hangi kalem yazabilir ki
Soluk soluğa sesini
Bir dokunuşta çiseleyen yağmur gibi
İlkyazlarda yarım balkonlarda
Bakışan hülyalarına
Kaç ömre bedelse öderim
Bak yemin billâh ettim bile
Üzüm salkımların üzerine
Teninde kandığım şaraba
Ve o mavi elbiseye o soluk tende
Yemin olsun
Yeminlerim hüznünde solsa bile
Bir avuç kerametin ve bir avuç ateş böceğiyle
Sende tükenmiş bir adam
Yazgısı yangın
Kendi kaderinde
Sarmaşıklar arkasından sana baka baka
Sarmaşıklar arasından sana aka aka
Senin bende kalan sesinle
Hercai meleklerden aldığın
Şıkır şıkır bir nehir gibi
Küpelerinden duyulan sesinle
Gitme bu şiirde kal
Gün şehre ağabilsin diye
Gitme bu şiirde kal
Yağmurlar yağabilsin diye
_______________________________
necatisarca@gmail.com