Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NECATİ SARICA
Ayrılık Zamanlarında Aşk ( XVII )
Ben yürüdükçe hayal olan düş olan kavuşmalara
1)
Seninle açılan seninle kapanan fal kapıları
Kalbimiz gibi
Kırılıp kayboluyor solgun papatyalarda
Biliyorum sevmiyor o beni takvimsiz zamanlarda
Ben yürüdükçe hayal olan düş olan kavuşmalara
Ben yürüdükçe takvimlerle uyumsuz adımlarla
Bir kedi yavrusuna sığınmış cami avlusu gibiyim
Aşiyan yollarında
Senin yollarında
Ve portakal çiçeklerinde sokaklar memnu
Yine uzaklarımda
Yine yasaksın bana
2)
Aşk tükendi mi kalbimizde
Tükendi mi kalbimiz de
Hani taş olsak sığınacaktık kalbimize
Geceye sinmiş kuşların ağzından kelimelerimiz
Taşıyacaktı bizi şiirimize
Şiirimiz yoksa tükendi mi
Sarhoşluğumuz dağ doruklarını çalarken sesimizde
Hani taş olsak sığınacaktık kalbimize
3)
Gece atları gibi koşmak
Koşum vurulmaz mert bakışlarla
Sana bakmak en uzaklarında
Ayrılık zamanlarında
Dediler mağrur bir süs duruyor
Yangın taşıdığım kanatlarımda
Aşk çok yakışmış bana
Aşk çok yakışmış sana
4)
“Gam tutkunlarına sor ki geceler kaç saattir”
Hüzün cennetlerinde Akdeniz soluklu çocuk
Ağıt mendilleri yakıyor
Toprağı ısıtmak istiyor hüzünler ikliminde
Boyu geceler boyunca uzuyor senin ikliminde
Sevdikçe yitirdiğini arıyor seni sevdikçe
Gönlüme dokunmuş solgun isyan ateşlerinde
Uzun geceleri boyunca
Boylu boyunca ağlıyor
Bitmeyen bir şiir soluğu sesinde yalvarıyor
Gitme kal bu gönülde
_______________________________
necatisarca@gmail.com
