Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NECATİ SARICA
Ayrılık Zamanlarında Aşk XX
Ayrılık Zamanlarında Son Yani Aşk Değil
İhanet zamanlarından ayrılık zamanlarına
Mor hareli bir kediye verdiğim
Aşkın kalemi kırıldı sana
Vahşi olup da kafeste tutulanlar için bir dua gibi
Son bir dua gibi baktığımda sana
Kanadımı kandan ve yaralardan kurtaramadığım
Ve siyanür sıçramış kokulu mor hareli tülbentlere sığındığım
Yangın sarmaşıklarına sarıldığım…
Dağlar tepeler gibi dağıldığında
Son bir dua gibi bakarken ben sana
İki mısra ağladığında
Kahrın da sana kalsın
Acıların da
Derin kuyularından çıkardığın yalnızlığın sana
Geçmişine ağladıkların
İhanetin sana
Ayrılığın sana
Benim kalbim bana
Senin kalbin sana
Şiir bana hep bana
İcinde en derin savaştıkların hep sana
Ve hakkın adaleti
Ve hakkın adaleti
Hem sana hem bana
Bu şiirden sonra beni okuma
Saçlarına dokunan rüzgârı bile söyleme bana
Mutluluğun son resmini parçaladığın gibi
Hatıralarımı da tek tek parçala
Sana veda
El-veda
Son bir dua gibi baktığımda sana
“Nereye bakarsan bak ben ordayım
Her an gözünde gönlünde perdeyim”
Döndükçe durana dek dünya
Son bir kez baktığım kalsın sana
Bir de o acı sözlerin
Kutlu olsun sana
Veda sana
Sana veda
El-veda
_______________________________
necatisarca@gmail.com
