NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ
Şehirlerin Teni Dinlensin
Denizlere küçük yelkenliler ekilsin
sonra buğday başaklarından tutsun çocuklar.
Ovalardan bir türkü yükselsin göğe
içinden turnalar geçen
ve masum gülüşlerin içli sesleri
yalçın kayalıklarda yankılansın yeniden.
Ayak izlerimiz olsun toprakta
ve secde izlerimiz.
Şehirlerin teni dinlensin
ıssızlık yağsın kara gecelerine
dinlensin yıldızları şehirlerin
dinlensin gökleri
mavilensin.
Güneş de dinlensin
kızıl ufukları özlemle terk ederek telaşlanmadan.
Betondan gövdelere kundak yapamayan nineler
kapı önlerine berrak suları sersin.
Bir karınca buğday bulsun
bir çocuk uğur böceği
çağlasın sevincin şelalesi
hüznün suları durulsun.
Yollar kement olup dolaşmadan boyunlara
bir tenhalık dolaşsın şehirlerin koynuna
toprakta ayak izlerimiz olsun
secde izlerimiz
ve içimizde sevgiden denizlerimiz…