ÖMER ERDOĞAN
Yeni Bir Gurbet Başlangıcı Boşluğum
Sessizlik açmazındayım bu akşam çocuk!
Kim duyar eski bir aşk tütsüsünü
Bilmediğim bu yolda tek başınayım, titriyor sesim
Bir varmış bir yokmuş masallarımda
Sensizlik çıkmazındayım bu akşam çocuk!
Önce içimde başlar saçlarıyla boğduğum kadınlarım;
Kalbimi sızlatarak ağır tempolu intiharlarımda:
Tövbemin karanlığında eskittiğim geceye
Çocukluğuma kuruluyorum işsiz bir adam gibi
Gölgeme karışıyorum tenha sokaklarıma
Kendime göçüyorum / yeni bir gurbet başlangıcı boşluğuma
Çocukluğumdan emzirerek kalemimin ucunu
Boğazımda çıngırak seslerim
Kendi yalnız hikâyemi kuracağım
Nemli gözlerimin halkalarındasın bu akşam çocuk!
Sırtüstü uzanıp karanlıklara
Sarışın anlarıma rengârenk köprü kurmuşum
İçime akan yıldızlarım / ürettiğimiz boşluk
Geç penceremden kumral deli kız edasıyla
Kahrolunmuş gidişlerle hesabını soramadan son bakışlar
Hesabını soramadan her günün batımında uzatmalı kelimeler
Kurşunî kurt uluyuşlarında gölgeli kelimeler!
Kar düşmüş ayazmasına itliğimin!
Ulur da durur gâvurun dağında
Titrer de kelimeler
Düşer önüme acemiliği aşkın
Alır başımı yürür giderim
Çocuk! bu akşam bensizlik açmazındayım
Dilimin ucunda mısralarım / ha söyledim ha söylerim
Kim duyar eski bir aşk uğultusunu