Asanatlar "şiirden sinemaya"
HAYRETTİN TAYLAN
Kendime Dönüyorum Şehrinaz
küstürülmüş, kıstırılmış yanardağın yar diliydi imaların
kandırılmış bir çiçeğin baharıydı, görmezden gelişin
yanıltılmış bir kelebeğin uzun ömrüydü, gün/eşim olmayışın
kırılmış bir gülün solmayış atlasında, çatışmanın rengiydi sözlerin
aldatılmış bir ceylanın ürkek haritasıydı, kaçış adımların
hiç gidememiş yaralı aslanım, uslanmışlık ormanında
öylece kendime korkusuz, gelişine yırtıcı avcıyım şehrinaz
2…
varamamış ne varsa yüreğimin adıl ırmağında, seninle adlanır
bağrında, dağlar büyüten lal ferhat’ın gönül baltasıdır, nitellerim
ufkunda, nemli bulutlar ısmarlayan israfil’in yağmur kavliyim
çağrında, okyanuslar yutan sağır sultanın oğlu yunus’un pak diliyim
utkunda, damlalar serpiştiren gözlerinin k(y)’ara kıyısıyım
sen ağladıkça büyüdü, ilim ile sevi adalarım
sen dönmedikçe döndü, etrafımda yalan dünyam
sen görmedikçe, sözler, özler, hüzünlerin g’ördüğü yaralıyım
sen sevmedikçe, tüm dünyanın sevdiği terk ediliş keloğlan’ıyım
3…
kırpık düşlerin pençesinden kurtulan yavru şahinin gidiş sefiriyim
isterik kavuşmanın kavuştaklarında, kendime varış safteriyim
bilindik çatışmaların iç haritasında aşkına çizili yurtsanma ülküsüyüm
artık, aşka, ben’e, an’a, o’na başkentsin
artık, kıymetin kıyamet mecazında kopuşa aynasın
artık, hasretin sıratında sevmeye geçiş mecalisin
artık, hicretin kanadına asılı kader kumrususun
artık, aşkı, aşka ferman, derdi, derde derman eyleyen sevi gülüsün
artık, aşk’a, ben’e, dileyişlerime dilemmasın şehrinaz
