Asanatlar "şiirden sinemaya" 
İSA KARATEPE
Seni Kaybetmek Var Ya
Sevgili, senden ayrılmaktan korktum bu bir itiraf sana.
Mezarlardan, kâbuslardan belki hayalinden korkmadım ben, ama bir hayalin gönül penceresine girmesinden korktum, o pencerede benim ismimin yazılı olduğu tabelayı kırmasından.
Ve başka bir isim altında tabelalar konmasından.
Uçaklardan korkmadım, boşluklarda uçup kaybolmaktan, ama gözündeki o son damlayla dışarı atılmaktan korktum; düştüğüm yerde toz olacaktım, belki de bundan.
Beni kovalayan köpeklerden korkmadım loş sokaklarda, paçalarımı ısırıp etimi acıtmasından korkmadım sevgili, yüreğimi yaralayıp seni kanatmasından korktum.
Aç kalmaktan, susuz kalmaktan, şu canın satılmasından korkmadım sevgili, ama bir açın yüreğini satın almasından korktum, belki de o kâğıt üstündeki kalabalık rakamlardan.
Sana kızarak vuramadığım o suratını öpmekten korkmadım sevgili, ama birinin o öptüğüm yere kıyıp vurmasından korktum. Düşkün olmaktan korkmadım, düşüp bir köşede kalmaktan. Sana böylesine derin bağlanıp da, bir gün derinliğinde kaybolmaktan korktum.
İtiraf ediyorum çok sevdim ve sevdiğim kadar acılar çektim, kimseyi üzmedim ama bir gün o sonsuzluk içinde ebedi kalmaktan korktum. Çalan telefonlardan korktum sevgili, arayanın sen olmamasından. Kalabalıklardan korktum, baktığım suratlar içinde seni bulamamaktan. Aynalardan korktum, dilindeki o iki heceyi suratıma bakıp da yalan söylemenden.
Korktum, korktum, korktum. Hep o korkular içinde seni yitirmekten sevgili.
