NURAN KÖSE BAYDAR
Ne Leyla Var Ne Vuslat
Yokluğun gurbet gibi üşütür geceleri
Bin bir parçaya böler ayrılık heceleri
Ab-ı hayat gözlerin ışık olur gönlüme
Zifiri karanlığa hapsoldum niceleri
Çatlamış yüreğime nehir olur çağlarsın
Umarsız gülüşünle delik deşik dağlarsın
Sensiz yürüdüğüm yol bir uçurum eşiği
Elimi sen tutarsan beni ömre bağlarsın
Senden ayrı kalmanın acısı ta içimde
Bıçak yarası gibi kanatan bir biçimde
Sevda sür sol yanıma, dinsin şu garip sızı
Yoktur derdime derman başka hiçbir hekimde
Dağların eteğinde yüreğim koşan bir at
Çöllere düşen Mecnun, taşları delen Ferhat
Kavuşmak için yâre, yok elimde bir pusat
Yanar içim biçare, ne Leyla var ne vuslat