Kapı

NECATİ SARICA
Kapı                                                                                                        
Girsinler diye aralık eski rengine boyandığım kapılardan
Durmadan beni çağıran bu kediler yılgın havariler gibi
Kendi kendimi yaktığım gözlerimden sızıveren
 
Bana bakıp konuşmadan kemanların çalındığı
Sonrasında hep sarışın balıkları selamlarken
Bir gemici iskeleti getirip acılar ülkesinden
 
Oysa hep kan vardı tenha telefonların ucunda
Dünyanın tedirgin ceplerine bakır heykelimi koyduğu
Her menekşenin bir kediye denk geldiği sürgünlerde
 
Otobüslerde katı yüzlü bir adamın kediler gitsin dediği
Küllenmiş falların çizdiği kaderiyle bir Süryani
Bir imge olarak çiçeklerin sokaklara atılıp çiğnendiği
Güneşin kuruduğu yerde çok Süryani az menekşe az kedi.
 
Benim yüzümde çok yaşamaktan oturmuş bu horoz sesi
Birtakım adamlardan hamile bir sürü kadınların geldiği
Değilim çağrıldığında bir sevdaya koşan efsanelerden
Silahlar gibiyim çok Süryani az menekşeyim az kedi.
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir