TÜLAY AYDIN
Tüm Renkler Seninle Güzel
Ey nakkaş!
Tüm renkler seninle güzel
Beze, boya
Donat beni aşkınla
Karanlığın ipini çekiver çıksın
Saf beyazı üstüme nakışla
Ört mavi atlastan örtülerini
Yağmurla birlikte yıldızları da yağdır
İndirsin rahmetini
Bunu da nimetten saydır
Toprak olan gönlüme
Sana değince aşka büründüm
Can bedende ölüydü, aşkınla dirildim
Yer, gök arası nicedir dolandım
Dönüp durdum semada, varlığımı aradım
Ne var ne yok, sende buldum