Asanatlar "şiirden sinemaya" 
Söz Orucu
birden söz orucunda bulur kadın kendini
tüm sözleri yaralı bulur bu durumlarda
hiç bir söz anlatamaz diye artık kendini
yürek çaresiz kalır
akıl uçurumlarda
içten içe bir soru büyür durur o vakit
gözlerdeki onca nem kederden bir buğu mu
bir sessizlik boyunca nereye kadar git, git
lâl gibi sorar kadın n'ettiniz çocuğumu
ve sorar, bir kadını kendi boynuna urgan
geçirmeye iten ne, şu dünyada biten ne
bir kız çocuğunun örgülü saçları gibi urgan
bunu böyle hissettiren ne
karanlıklardan aydınlıklara
ölümle çıkacağını düşündürten ne
çocuk kolları değil o boynuna dolanan
çocuk kolları değil o yalnızca bir urgan
budur boynuna tek yakışan
diye söyleyen zehirli dil kimin
nedir bir annenin yüreğinde yakılan
nedir yıkılan bir kararında hakimin
Eylül – Ekim 2014 / Edebiyat Yaprağı dergisi
