HÜSEYİN KAYA
Mekânımız Yorgun
Bu mıntıkadan sorumluyum bir kere
Hasan gelir teşekkür eder gider
Ve Kemal abi de üstelik duygulanır bir de
Güvenlikçiler envai çeşit adamlarla zorlanır
Bilimsel kariyeri sahici meczuplar keserler yolumu
Akşamüstü değilse bir de
Gücenirler bir de bahisten sonrası
Mehtap gelir mehtapla birlikte yüzükoyun
Afitap her sevgilinin adı
Neden böyle bilirim ve sorarım yine
Herkeste bir muzip yaşam kaygısı
Bu mutabakat şaşmaz bir oyun
Biraz ötede saldırı üzre
Uzun boylu yapılar
Harap ve virane gönüllerle inşa edilmiş
Dağlar duymadığımız bir sesle bizi korur
Etrafımız sarılı Kudüs gibi
Yedi koku korunaklı bir lezzet sunuyor
Endişeliyiz yinede doksan sekizinci gecede
Bir ses duyuluyor ansızın sahibi görünmeyen
Sabırlı yoksullar insan giyinmiş üstlerine
Saldırıyorlar kuşatanlara birden bire
Yorgun bir ömür çıkıyor elleri cebinde
Tekrarlıyor bana ait bir sözü
“Sen çağırmasaydın gelemezdim kendime”