Asanatlar "şiirden sinemaya" 
SEVDA RALE ARMAĞAN
Ateşîn Buse
laci perdeler örttü yine üstümüzü
kadifeden yumuşak iç gıdıklayıcı yüzü
çok değil kaç saat evvel
ağaçlarımızı ve topraklarımızı yıkamıştı
cennet kokulu pınarıyla yine, gökyüzü
ürkek değilse artık solumuzdan atan
aşkın nüansını ayırdığındandır hayattan
nasıl bilinebilir ki, içinde döndüğümüz girdap
patikalarını yürüyünce bir öykünün
nüzulünü seyreyle dur kalbimize bir krizin
niçin şarkıların kanadıyla uçarız ki biz
ziyan oldu nice nefes, nice dinlerimiz
dikili bir taş olmak isterdik aleme
krallıkların burcuna bakarak hevesle
efkâr efkâr gelen ey ölüm, şimdi
ateşîn bir buseyle gir içeri
