Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET TAŞTAN
Reyyana Yürürüz
Üç beş adımda düşen küçük çocuklar gibi
Hep telaşla açılır kollarımız hayata
Düşmekten korksak bile yaşamanın hazzıyla
Yüzümüzde gülücükler açar ve biz yürürüz
Kor düşer bakışlara, ardından ay tutulur
Greenwich yeni baştan çizilir haritada
Kaf dağının ardında bekleyen sevgiliye
Altı ay bir güz gider, yalnız bir gün görürüz
Muhafızları yorgun eski kaleler gibi
Çaresizlik içinde tevekküle dururuz
Zembereği boşalmış şu vefasız zamana
Kadim şehrin sürgünleri gibi kırgın yürürüz
Bütün mücadeleler sona erdikten sonra
Sahnede uzaklaşan yalnız bir adam kalır
Karanlığın içinde kaybolan gölge gibi
Derin bir sessizliğe teslim olup yürürüz
Bir pul koleksiyonu kadar zariftir hayat
O yüzden bir zarf gibi pul pul işler insanı
Mühürle yaralanmış, izi kalmış, ıslanmış
Güneş vurup ağarmış anılarla yürürüz
Bu dünyadan el etek çekip gittiğimiz gün
Ne gökte martıların çığlıklarını duyar
Ne de peşimiz sıra yakılan ağıtları
Ya aşk cehennemine, ya reyyana yürürüz
