CAFER TURAÇ
Babam İyilik Rengindeydi
Nurettin Yaşar’a
Sevgilim dedim babamın da kalbi
söküktü uğurlanırken
onun da gömleğinde esmer bir türkü
kanatları kadar sıcak bir kuşun.
Erken giden babalar mı soldurur oğulları dedin
evlerde unutulmuş gelinlerden gizlenen
kışlalara ulaşmayan telgraflar
gibi yaralı.
Kayınca elimden solyanı
kalbime bir çukur açtı dedim
iyilik rengine bulanmış.
Sığmadım ağıtlara
kederin yüzü oldum
Tokat yollarını yarınlarken ben.