Sarı Gülüşleri Güz Vaktinin

SEVDA RALE ARMAĞAN
Sarı Gülüşleri Güz Vaktinin
 
Aynı kuşkunun yolcusuyum belkim
kara bulutların izlediği şüphelerin
kim nedir nerdedir bilinmezliğin
kimsesizliğin ya da yalanlar curcunasında
tokmakları sert sözlerin
ve sonra altın çağlarında kavimler
çiçek biten toprağa gökkuşağı ekerlerdi
ilmek ilmek ördükleri dili yumuşak
namerde yedirirlerdi 
şimdi bir kuşkunun yolcusuyum
durur muyum, aklım yüreğimden yükseliverirdi…
 
Sarı gülüşleriydi güz vaktinin
kalbim hüzne tutsak, yol bulsa belkim kaçak
kim sever kim öfkeli, değil umurum
ya da olsun mu elalem dumurum
yüreğim niçin ezilir başka bir yürek için
şimdi geceler örtü, yıldız nakışlı
sarı gülüşleriydi güz vaktinin…
 
Git, git istiyorum benden
git yalancı tarlalara, hani sinek bitmez bataklara
 git, ateş külünün kararttığı hanlara
sen bana ait değilsin
sen bana ait değilsin
ben benim değilim
şafakların boyadığı rüzgarların da değilim
bakışlarım donuk bir taş ağırlığınca
yalnızlığa seyrelmiş nefti bir tereke belkim
hislerinin dokunduğu yasa…
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir