Asanatlar "şiirden sinemaya" 
HARUN KAYA
Mercanların Kızı
Önce
Doğuran bir kadının çığlıklarını duydum
Bir gece vakti
Tenha bir hastane kapısında
Yırtılan ne loş koridorlardı
Ne de solgun yüzlü hemşire yürekleri
Şaşırdım
Ben o gece yaslanıp sabaha
Hayretin girdabında kaldım
Yine ben o gece, refakatçı kaldığım anamı
Çığlıklar, kakışmalar, reçeteler
Yeni doğan gün ve doğum sancıları arasında
Yeniden yorumladım…
Anne
Biliyorum oyalanmış alnında çile
Gül yüzünde kermelenmiş güneşi yazının
Âh o yetimliğin, ardından öksüz kalışın
Poyraz gibi değer
Çatlatır dudakları baharda bile
Kaç zaman kavruldu ciğerin anne
Kavurucu kurağında Melendiz’in
Kaç kez ıslandı çitin
Panalgine, Omeprol, Gripin
İçtikçe azan migrenin
Bir de kamburu burnumun anne
Bergüzar kaldı bana senden…
Sanki el gibi
El çekince yüzümden tebessüm
Anladım sürurum ellerinde anne!
Duydum, gün yüzü göstermemişsin bana
Orakla kavgana tanık kılmamışsın
Duydum, belki yılan akar diye koynuma
Su gibi akıp gelmişsin Yoncalık'tan
Üç kanayaklıdan sonra bulduğumdur demişsin
Süt gibi ak olayım diye dönüp kıbleye
Süt vermişsin duydum
Şimdi ben sana ne diyeyim anne!
Âh mercanların kızı!
Ellerin nerde…
Hatırlıyor musun
Çardak Köyü tarlasında
Yorgun çapa sofrasında
Henüz başında kuşluğun
Şöyle yarı dudaklıca savadıma
Demirden bir bûse kondurmuştun
Usulca el çekip azığımdan
Islak inciler saçmıştım çömelip tırman başına
Yılların yokluğu değince bağrıma anne, yel gibi
Onulmaz ince bir sızı
Paslı mıh mı desem kıymık mı
Öfkeden, demirden, kaşıktan olsa da
Özledim! Özledim anne, özledim bûselerini
Âh anne! Mercanların kızı!
Ellerin nerde…
Eylüldü
Küflü ekmek
Siyah, sıska zeytin
Gülümseyen yumurta günüydü
Sonra Ekim, ardından Kasımdı
Sınanmamış kirli gömlek
Hırsızım fare, semirmiş böcek ve üç torba tezek
Hepsi bana hasımdı
Ağarası tutmuştu saçlarımın
Yutkunuyordum, bulutlanıyordum anne
Hayır! Hayır bağışla beni özür dilerim
Hırsız fare, soğuk, tezek ve böcek
Sırası mı şimdi, konusu mu olur şiirin
Hasretliğime, yangınıma yor anne
Aç gözlerini, aç gözlerini ey Mercanların Kızı!
Aç gözlerini de bakıver yüzüme
Âh anne! Annem!
Ellerin nerde…
