Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET TAŞTAN
Ne Desem Anne
Âma bir dilenci, bir üst geçitte
Mahşere çağıran yanık bir sesle
Flüte hüzün ve hayat üflüyor
Âmanın elleri ve dudakları
Sanki yalnız beni görüyor anne
Mahşere çağıran yanık bir sesle
Flüte hüzün ve hayat üflüyor
Âmanın elleri ve dudakları
Sanki yalnız beni görüyor anne
Vicdanı kanamış kuşlar gibiyim
Ya da tüfek çatmış acemi bir er…
Mola yeri tedirgin ve telaşlı
Belki düdük çalmak üzredir ama
İçtimaya hazır değilim anne.
Ya da tüfek çatmış acemi bir er…
Mola yeri tedirgin ve telaşlı
Belki düdük çalmak üzredir ama
İçtimaya hazır değilim anne.
Korkardın esefli sözler yazmamdan
Olmasın isterdin şiirde hüzün
Hiç sonu gelmeyen bir karanlıkta
Gönlünü sesiyle sığayan çocuk
Bir ana kuzusu değil mi anne?
Olmasın isterdin şiirde hüzün
Hiç sonu gelmeyen bir karanlıkta
Gönlünü sesiyle sığayan çocuk
Bir ana kuzusu değil mi anne?
Bir el tutmuş gibi şahdamarından
Zahmetsiz doğrulup kalktı yerinden
Kırklara karışan bir ermiş gibi
O bir anda sırra kadem bastı da
Ardında bir tufan bıraktı anne!
Zahmetsiz doğrulup kalktı yerinden
Kırklara karışan bir ermiş gibi
O bir anda sırra kadem bastı da
Ardında bir tufan bıraktı anne!
